με τον Αναστάση Ροϊλό, 2019, GZ Grünau, Zürich
Εν έτει 2019 έχουν ειπωθεί σχεδόν όλα σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Ελάχιστα πράγματα μένουν να ανακαλυφθούν, πολλά όμως να
ξανα-ανακαλύψει ο καθένας μας ξεχωριστά.
Πολλές απόψεις κυκλοφορούν για το τι είναι θέατρο και πώς πρέπει να γίνεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, το αποτέλεσμα
βασίζεται στη σχέσεις που δημιουργούν οι άνθρωποι εντός ενός συγκεκριμένου πλασίου.
Η ομάδα στο Θέατρο. Το
προσωπικό υλικό και η λειτουργία του μέσα σε ένα σύνολο με κοινό στόχο. Η υποκριτική ως συνείδηση της στιγμής και ως αντίδραση.Μία επαφή με θεωρίες σημαντικών
ανθρώπων του Θεάτρου και εφαρμογή
ασκήσεων για την Στάση, την Κίνηση και την
εκφορά Λόγου.
Από τις κύριες ψυχοσωματικές καταστάσεις
που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον ηθοποιό
είναι η ετοιμότητα. Η ετοιμότητα
προϋποθέτει αντίληψη, ενεργοποιημένα
εκφραστικά εργαλεία και εσωτερική ηρεμία.
Θα γίνει μία σύντομη αναφορά σε
Μεθόδους Υποκριτικής από το 1960 μέχρι
σήμερα. “Νεκρές” και “ζωντανές” φόρμες.
Μεθοδολογίες προσέγγισης του σώματος
και της φωνής του χαρακτήρα. Μέθοδος ή
ένστικτο, διαφορές και χρησιμότητα. Ποια
είναι η διαφορά στη δουλειά του ηθοποιού
και του performer. Θα δουλέψουμε με
σωματικές ασκήσεις και καθοδηγούμενο
αυτοσχεδιασμό. Στόχος να έρθουμε πιο
κοντά σε ένα υψηλών εκφραστικών
δυνατοτήτων σώμα, και αυτό, σε σχέση με
τον χώρο και τον λόγο.
Αναστάσης Ροϊλός γεννήθηκε το 1988 στη
Θεσσαλονίκη. Είναι αριστούχος της
κατεύθυνσης της Υποκριτικής του Τμήματος
Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του
ΑΠΘ. Εργάζεται ως επαγγελματίας
ηθοποιός από το 2009 στο θέατρο, το
χοροθέατρο και τον κινηματογράφο.
Συμμετείχε σε θεατρικά εργαστήρια επάνω
στη μέθοδο του Θεόδωρου Τερζόπουλου
(Άττις, Αθήνα 2014) και του Tadashi Suzuki
(SCOT, Toga-mura, Ιαπωνία 2017–2018).
Παρακολούθησε σεμινάρια κίνησηςσύγχρονου χορού με τους: Rootless Root,
Δάφνι Κόκκινο, Κωνσταντίνα Ευθυμιάδου,
Nikolai Karpov (RATI-GITIS, κθβε), Amalia
Bennett. Από το 2013 είναι αθλητής
ξιφασκίας (επέ).
Μερικές από τις δουλειές του στο θέατρο
είναι:
«Ντα» του Hugh Leonard (σκην. Δημοσθένης
Παπαδόπουλος, ΚΘΒΕ 2018–2019, Τσάρλι
Νέος), «Hamlet» του W. Shakespeare (σκην.
Valery Fokin, Toga International Theatre
Festival, Ιαπωνία 2017, χορός),
«Θεσσαλονίκη, η πολυπόθητη πόλη» (σκην.
Δημήτρης Τσιλινίκος, ΚΘΒΕ 2016–17, βοηθός
σκηνοθέτη, κίνηση, ηθοποιός), «Εμπρός
Λοιπόν Όλοι Μαζί» του Ευγένιου Τριβιζά
(2015–2016, σκηνοθεσία, ηθοποιός), «This Is
War» της Hannah Moscovitch (σκην. Alan
Dilworth, ΠΟΡΤΑ 2015–2016, Λοχίας Κρις
Άντερς), «Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων»
του Ευριπίδη (σκην. Θωμάς Μοσχόπουλος,
ΚΘΒΕ 2015, Αγγελιοφόρος Β’), «Δον Ζουάν»
του Μολιέρου (σκην. Δαμιανός
Κωνσταντινίδης, ΚΘΒΕ 2015, διδασκαλία
ξιφασκίας, Δον Κάρλος), «Insenso» του
Δημήτρη Δημητριάδη (σκην. Δαμιανός
Κωνσταντινίδης, 2012–2014, Σύστημα Αθήνα
2014 Μ.Κακογιάννης, Θέατρο Πορεία,
Θέατρο Αυλαία, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας, κ.α. –
μονόλογος), «Κάτω από το Γαλατόδασος»
του Dylan Thomas (σκην. Δαμιανός
Κωνσταντινίδης, Θέατρο Όρα 2013–2014),
«Η Παναγία των Παρισίων» του V. Hugo
(σκην. Παύλος Δανελάτος, ΑΥΛΑΙΑ
2013–2014, Φοίβος), «Μια άλλη κίνηση» της
Σάσας Νάτση (χοροθέατρο, σκην. Κώστας
Γεράρδος, ΑΥΛΑΙΑ 2013), «Η Σονάτα των
Φαντασμάτων» του A. Strindberg (σκην.
Δαμιανός Κωνσταντινίδης, Θέατρο Όρα
2012–2013, Χούμελ), «Βόυτσεκ» του G.
Buchner, μια μουσική παράσταση δρόμου
(σκην. Κορίνας Βασιλειάδου-μουσική Κώστα
Βόμβολου, Prague Quadrennial Festival,
Τσεχία 2011, Βόυτσεκ), «το Σκλαβί» της
Ξένιας Καλογεροπούλου (σκην. Τάσος
Ράτζος, Θέατρο Αριστοτέλειον 2010–2011,
Βασιλόπουλο), «Ο Σιμιγδαλένιος» του
Αλέξανδρου Αδαμόπουλου (σκην. Στέλλα
Μιχαηλίδου, ΚΘΒΕ 2009–2010,
Σιμιγδαλένιος), κ.ά.
Μερικές από τις δουλειές του στον
κινηματογράφο είναι:
Μικρού Μήκους: «Re-Live» (σκην. Τάνια
Ναναυράκη, 2019, Πέτρος), «Yawth» (σκην.
Δημήτρης Τσακαλέας, 2017, Νίκος), «Νόμος
9023» (σκην. Σωτήρης Πετρίδης, 2017,
δημοσιογράφος), «Αστάρτη» (σκην.
Βαγγέλης Βροχίδης, 2017, Αντρέας), «Περί
Έρωτος» (σκην. Μάριος Ερμητικός, 2017),
«Synapsis» (σκην. Σαράντης Παναγιωτίδης,
2015), «White Collar» (σκην. Ναταλία
Λαμπροπούλου, 2015), «The Activists» (σκην.
Κώστας Καρύδας, 2014 Άλεξ), «Τι πήγε
στραβά» (σκην. Παύλος Σιφάκης, 2009,
Άλεξ), κ.ά. Μεγάλου μήκους: «Κακή
Αρχή» (σκην. Πάρης Γρηγοράκης, 2015,
Χάρης), «Ghost@net» (σκην. Βασίλης
Κατσίκης, 2011, Κρις), «Ψυχή Βαθιά» (σκην.
Παντελής Βούλγαρης, 2008).